.....ฟ้าที่สดใสของเช้าวันเสราร์วันต้นเดือน ทำให้เรารู้สึกสดชื่นสมองปรอดโปร่งโล่งสบาย ถึงแม้จะผิดหวังกับการเฝ้ารอดูพระจันทร์เต็มดวงเพราะฟ้ามืดมนฝนมาก็ตาม แสงแดดอ่อน ๆ ที่กระทบใบไม้สีเขียวแสงนวล ๆ ทำให้หวนระลึกนึกถึงท้องทุ่งนาที่เต็มไปด้วยต้นข้าวใบเขียวที่เราจากมาไกลเหลือเกิน ถึงแม้จะรู้สึกหนักอึ้งเพราะความคาดหวังของใครหลาย ๆ คนที่อยู่เบื้องหลัง แต่ก็พอยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าที่ดูอาจจะลางเลือนก็ตาม

.....หลายอย่างไม่ได้เป็นจริงอย่างที่หวังแต่ก็ยังมีกำลังใจหลาย ๆ ดวงคอยส่งมาให้ กับชีวิตที่แสนจะธรรมดา กับกาลเวลาที่กำลังหมุนไป กับวัยที่กำลังล่วงเลยกับคนทึ่คุ้นที่ยังเป็นเหมือนนเก่า ก็พอทำให้เรายิ้มได้บ้างในวันที่เหนื่อยล้า พอจะมีแรงยกมืออยู่บ้างเพื่อเช็ดน้ำตาที่บางทีไหลออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
.....กับความรู้สึกดี ๆ ที่มี กับการได้ยินคำูพูดดีจากคนข้าง ๆ กับการได้เห็นสิ่งดีที่ใครหลายคนกำลังทำ ทำให้บางทีก็มีพลังใจในการก้าวเดินบนเส้นทางชีวิตที่เลือกแล้ว แม้จะไม่ใช่เป็นเส้นทางที่ดีที่สุด แต่ก็จะทำให้ดีที่สุด แม้ไม่มีใครมองเห็นสักเท่าไหร่ แต่หัวใจเราเองก็รับรู้ แม้จะมีคนบอกว่าสิ่งที่ทำอยู่ทำเพื่ออะไร แต่ก็มั่นใจว่าคือสิ่งที่ดีงาม
.....ถ้าคุณคิดว่าสิ่งที่คุณทำเป็นความถูกต้องงดงาม แม้จะไม่ถูกใจของใครบางคน อย่าสนใจมุ่งมั้นทำดีต่อไปจนกว่าลมหายใจสิ้นสุดลง เพราะมีความเชื่อมั่้นตลอดเวลาว่า ความดีสวยงามเสมอ การทำความดีบางครั้งอาจจะอยากลำบากทั้งกายใจ แต่ผลที่ได้มันคือความสุขกายสบายใจเช่นกัน ทั้งต่อตนเองและผู้อยู่ ขอเป็นหนึ่งกำลังใจร่วมทางเดินในการสร้างสรรค์ความดี ขอให้ความดีจงดูแลรักษาคุ้มครองป้องกันดูแลรักษา..สาธุ