.....ถ้าถามว่าใครคือคนที่คุณรักมากที่สุด หลายคนคงมีคำตอบต่างกันออกไป แต่เชื่อแน่ว่าคงมีหลายคนที่ตอบว่า พ่อและแม่คือคนที่เรารักมากที่สุด อย่าใช้อารมณ์เพียงชั่ววูบทำให้คนที่คุณรักต้องเจ็บปวดเพราะคำพูดและการกระทำของคุณ อย่าหลงปลื้มคนที่คุณพึ่งรู้จักแบบลืมหูลืมตาไม่ขึ้น จนบางครั้งบางทีลืมคนที่คุณรักที่สุดไปชั่วขณะ คำพูดดี ๆ ที่ทำให้คนที่คุณรักมีพลังชีวิตก็พูดบ้าง เช่น คำบอกรัก คำขอบคุณ คำขอโทษ หรือถา

มว่าเหนื่อยไหม เป็นต้น ถ้าคุณมีเวลาให้กับคนอื่นได้ ก็ควรที่จะมีเวลาให้กับคนที่คุณรักบ้างเหมือนกัน
......คุณอาจเผลอทำให้คนอื่นเจ็บปวด แต่อย่าเผลอทำให้คนที่คุณรักเจ็บปวด ดูแลคนที่คุณรักให้ดีที่สุด ทั้งทางกายอะไรที่คุณสารมารถช่วยเหลือได้อย่านิ่งดูดาย ทั้งทางวาจา คำพูดอะไรที่ทำให้บั่นทอนความรู้สึกก็อย่าเผลอให้มันหลุดออกมา ทั้งทางใจ ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดดูแล ตัวเองให้ได้ทำให้ท่าน ไว้ใจ อุ่นใจดีใจ ไร้ความกังวล ระวังอย่าให้ความไม่เข้าใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำลายความรักที่ยิ่งใหญ่ อย่าให้ความรู้สึกบางครั้งว่าน่ารำคราญที่บาง ๆ ปิดกลั้นความรักที่จริงแท้ คนที่คุณรักอาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุด อย่างที่ใจคุณปรารถนา แต่เชื่อเถอะว่าเขาเหล่านั้นรักคุณมากที่สุด
......ที่แล้วมาอาจจะมีบ้างที่น้อยใจ อาจจะมีบ้างที่ขึ้นเสียง อาจจะมีบ้างที่ด่าหรือดูถูก หรือเลยเถิดไปถึงการลงไม้ลงมือทำร้าย ก็ขอให้เป็นอดีตที่ผ่านไป บอกกับใจตัวเองว่าตั้งแต่นี้ไปจะไม่ทำให้ท่านเสียใจอีกเลย ทำหน้าที่ของตัวเอง ช่วยเหลือดูแลท่าน คงมีสักวันที่จะทำให้ท่านภูมิใจขอเป็นหนึ่งกำลังใจเล็ก ๆ ในการทำความดีด้วยกัน..สาธุ

.....พอเสียทีเหอะกับความคิดที่ทำร้ายตัวเอง พอเสียทีเหอะกับความหวั่นเกรงต่อปัญหา พอสักทีเหอะกับเรื่องซ้ำเดิม ๆ ที่ผ่านมา พอเสียทีเหอะหนาอย่าเสียเวลาอย่าเสียใจ พอเสียทีเหอะกับความน้อยเนื้อต่ำใจที่มีอยู่ พอเสียทีเหอะกับความไม่รู้ไม่เข้าใจไม่ขยันไม่หมั่นหา พอเสียทีเหอะกับสิ่งไม่จริงคอยถ่วงคอยลวงตา พอเสียทีเหอะแล้วหันมาสู้ทนบนโลกแห่งความจริง
......อย่าหยุดได้ไหม รีบฉุดหัวใจที่เหนื่อยล้า อย่าหยุดได้ไหม

รีบเช็ดน้ำตาที่รินไหล อย่าหยุดได้ไหม รีบสร้างภูมิคุ้มกันใจ อย่าหยุดได้ไหม รีบเริ่มตนใหม่ก่อนที่จะสายเกินเยียว ยา อย่าหยุดได้ไหม แม้พลาดพลั้งมาหลายทีมีหลายหน อย่าหยุดได้ไหม อดทนสู้ อดทนสร้าง อดทนแสวงหา อย่าหยุดได้ไหม สรรสร้างทางชีวิตให้มีชีวา อย่าหยุดได้ไหม ถ้าเหนื่อยล้าพักสักหน่อยแล้วค่อยว่ากัน
.....อย่างน้อยลมหายใจยังมีอยู่ ลุกขึ้นสู้กล้าก้าวเดินเผชิญปัญหา อย่างน้อยยังเหลือแรงแสงทองแห่งศรัทธา ที่คอยมาส่องสว่างหนทางที่มืดมน อย่างน้อยยังมีคนที่คอยห่วง คอยติงท้วงคอยสอบถามยามสับสนอย่างน้อยเรายังเหลือความเป็นคน ทุกข์ไม่บ่นจนไม่แคร์ถึงจะแพ้บ้างก็ชั่งปะไร อย่างน้อยยังมีทางให้ก้าวต่อ อย่ารีรออย่าท้อแท้อย่าหวั่นไหว อย่างน้อยต้องสู้ก่อนอย่าพึ่งทอดถอนใจ ผลอย่างไรรับทุกอย่างได้ไม่เกรงกลัว
.....คงสักวันฝันเป็นจริงสิ่งที่หวังไว้ คงสักวันฟ้าสดใสทำให้ใจสดชื่น คงสักวันไม่ใช่เหมือนนอนหลับฝันแล้วตื่น คงสักวันยิ้มระรื่นพาชื่นใจในสักวัน คงสักวันคงได้เจอสิ่งใหม่ ๆ คงสักวันอีกไม่ไกลคงได้ความสุขที่สร้างสรรค์ คงสักวันไม่ใช่มีชีวิตอยู่ไปแค่วัน ๆ คงสักวัน ๆ นั้นมันเป็นวันของเราอย่างแท้จริง คงสักวันดินและฟ้ามาเห็นด้วย คงสักวันน้ำคอยช่วยไฟคอยเสริมลมคอยเติมเพิ่มทุกสิ่ง คงสักวัน ๆ แห่งโชควันแห่งชัยใกล้เป็นจริง คงมีสักวันถ้าไม่ทิ้งธรรมนำทางเดิน...สาธุ(แม้ว อิ่มบุญเพื่อชีวิตดีงาม)

.....ฟ้าที่สดใสของเช้าวันเสราร์วันต้นเดือน ทำให้เรารู้สึกสดชื่นสมองปรอดโปร่งโล่งสบาย ถึงแม้จะผิดหวังกับการเฝ้ารอดูพระจันทร์เต็มดวงเพราะฟ้ามืดมนฝนมาก็ตาม แสงแดดอ่อน ๆ ที่กระทบใบไม้สีเขียวแสงนวล ๆ ทำให้หวนระลึกนึกถึงท้องทุ่งนาที่เต็มไปด้วยต้นข้าวใบเขียวที่เราจากมาไกลเหลือเกิน ถึงแม้จะรู้สึกหนักอึ้งเพราะความคาดหวังของใครหลาย ๆ คนที่อยู่เบื้องหลัง แต่ก็พอยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าที่ดูอาจจะลางเลือนก็ตาม

.....หลายอย่างไม่ได้เป็นจริงอย่างที่หวังแต่ก็ยังมีกำลังใจหลาย ๆ ดวงคอยส่งมาให้ กับชีวิตที่แสนจะธรรมดา กับกาลเวลาที่กำลังหมุนไป กับวัยที่กำลังล่วงเลยกับคนทึ่คุ้นที่ยังเป็นเหมือนนเก่า ก็พอทำให้เรายิ้มได้บ้างในวันที่เหนื่อยล้า พอจะมีแรงยกมืออยู่บ้างเพื่อเช็ดน้ำตาที่บางทีไหลออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
.....กับความรู้สึกดี ๆ ที่มี กับการได้ยินคำูพูดดีจากคนข้าง ๆ กับการได้เห็นสิ่งดีที่ใครหลายคนกำลังทำ ทำให้บางทีก็มีพลังใจในการก้าวเดินบนเส้นทางชีวิตที่เลือกแล้ว แม้จะไม่ใช่เป็นเส้นทางที่ดีที่สุด แต่ก็จะทำให้ดีที่สุด แม้ไม่มีใครมองเห็นสักเท่าไหร่ แต่หัวใจเราเองก็รับรู้ แม้จะมีคนบอกว่าสิ่งที่ทำอยู่ทำเพื่ออะไร แต่ก็มั่นใจว่าคือสิ่งที่ดีงาม
.....ถ้าคุณคิดว่าสิ่งที่คุณทำเป็นความถูกต้องงดงาม แม้จะไม่ถูกใจของใครบางคน อย่าสนใจมุ่งมั้นทำดีต่อไปจนกว่าลมหายใจสิ้นสุดลง เพราะมีความเชื่อมั่้นตลอดเวลาว่า ความดีสวยงามเสมอ การทำความดีบางครั้งอาจจะอยากลำบากทั้งกายใจ แต่ผลที่ได้มันคือความสุขกายสบายใจเช่นกัน ทั้งต่อตนเองและผู้อยู่ ขอเป็นหนึ่งกำลังใจร่วมทางเดินในการสร้างสรรค์ความดี ขอให้ความดีจงดูแลรักษาคุ้มครองป้องกันดูแลรักษา..สาธุ