1. เมื่อนั้นเวสสันดร ทั้งบังอรแม่มัทรี ทั้งกันหาชาลี กราบทูลสั่งลา
2. ยกหัตถาขึ้นเหนือเศรียร ทั้งธูปเทียนดวงมาลา
3. ถวายพระยาพ่อสัญชัย ทั้งแม่แก้วผุสดี เพราะว่ากรรมเวรมี จึงขอลาจากไป
4. โอ้ไกลแสนไกล ขอลาไปจากนคร
5. เดินสัญจรตามภูผา ในมรรคาไปแรมไพร
6. เมื่อนั้นพ่อสัญชัย อุกหัวใจลูกสั่งลา มีวาจาออกแล้วกลับปลิ้นเปลี่ยนบ่เป็น
7. อันนี้กรรมเวรเจ้า คราวหลังนำจ่อง จึงได้พลัดพรากห้อง หอแก้วราชวัง
8. ให้เจ้าไปดีถ่อน กษัตราทั้งสี่ กรรมได้มาฮอดแล้ว สิรังราวอยู่บ่เป็น
9. โอกรรมใดข่ากษัตราทั้งสี่ เคยล่วงล้ำพระองค์เจ้าโปรดอภัย
10. ลูกจักไปตามใช้ เวรกรรมให้เหินห่าง
11. ขอให้ยืนอยู่สร้าง เมืองกว้างข่วงนคร ๆ ฯ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น