พึงชนะ.....

เขาจะโกรธหรือเกลียดเราก็ปล่อยเขา เราไม่โกรธไม่เกลียดเขาดีที่สุด ความโกรธเกลียดเป็นธรรมดาของอารมณ์ของมนุษย์ ถ้าเราหยุดไม่โกรธไม่เกลียดตอบคือยอดคน ถึงเขามีความชั่วในตัวเขา ตัวของเราจงมีดีอย่าสับสน ชั่วชนะดีมีที่ไหนในหมู่คน ความดีล้นชนะชั่วได้ไม่ยากเย็น เขาตระหนีเหนียวแน่นก็ชั่งเขา ตัวของเรารักการให้ไม่ทุกข์เข็ญ เพราะการให้ในการอยู่ร่วมกันสุดจำเป็น จะให้วัตถุ จะให้อภัย จะให้ธรรมะเท่าที่เห็นล้วนงดงามอร่ามตา  เขาจะพูดพล่อย ๆ ก็ปล่อยเขา ตัวของเราพูดคำจริงและเป็นสิ่งที่มีค่า คำโกหก ส่อเสียด เพ้อเจ้อ หยาบคายไร้ราคา อย่าสรรหามากล่าวอ้างทางไม่ดี ....... จงรักษาใจอย่าให้ความโกรธครอบงำ จงอย่าถลำทำสิ่งที่เลวร้าย  จงขวนขวายในการเป็นผู้ให้มากกว่าเป็นผู้รับ จงปรับวาจาพูดแต่คำที่จริงแท้และมีประโยชน์  ความสุขอยู่ไม่ไกลถ้าใจคุณสงบเย็น  ความสุขหาไม่ยากหากใจคุณรักดี ความสุขมีตลอดเวลาถ้าใจคุณพร้อมจะให้ ความสุขอยู่ใกล้ ๆ ขอแค่ให้พูดคำจริง       พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า “พึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธ, พึงชนะคนไม่ดี ด้วยความดี. พึงชนะคนตระหนี่ ด้วยการให้ปัน, พึงชนะคนพูดพล่อย ๆ ด้วยคำจริง. " พระพุทธองค์เป็นแต่เพียง ผู้ชี้ทาง ผู้แนะนำ ผู้บอกเท่านั้น ส่วนการประพฤติปฏิบัติเป็นเรื่องของเราแต่ละคน....สาธุ